برکات ماه رمضان
برکات ماه مبارک رمضان
حضرت امام سجاد(علیه السلام) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض مى كند: به وسیله روزه ماه رمضان یاریمان ده تا اندام هاى خود را از معاصى تو نگه داریم و آن ها را به كارهایى گیریم كه خشنودى تو را فراهم آورد، تا با گوش هایمان سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به دین لهو و لعب نشتابیم و تا دستمانمان را به سوى حرام نگشاییم و با پاهایمان به سوى آن چه منع شده ره نسپاریم و تا شكم هایمان جز آن چه را تو حلال كرده اى در خود جاى ندهد، و زبان هایمان جز به آن چه تو خبر داده اى و بیان فرموده اى گویا نشود… .» [4]
امام سجاد علیه السلام می فرماید: خدایا اگر من را نهیبم بزنی، ردم بكنی، در را هم ببندی، من این حرف ها سرم نمی شود، من گدای سمجی هستم. «لا كففت عن تملقك»[5] من چاپلوسی می كنم. به در خانه ات این قدر سر می سابانم، این قدر ناله می زنم که به رویم باز کنی. چون معرفت در قلب من آمده كه تو خیلی آقایی، كریمی، بزرگوار هستی.
خدا، تنها دادرس
به خدا قسم ما جز خدا، كسی را نداریم. یک لحظه نفسمان بند بیاید، ما را در خانه نگه نمی دارند. فوری می برند در سردخانه می گذارند. یاد بیاوریم آن زمانی كه ما را در كفن می پیچند. در چاله ای به نام قبر می گذارند. آنجا كی به درد من و شما می خورد.
آقا این كاغذها و اعلامیه ها و قبرها را نگاه بكنید، نصف افرادی كه می میرند یا میانسال هستند یا جوان هستند. لذا هر سال را احتمال بدهید، سال آخر باشد. برای توبه و استغفار سنگ تمام بگذاریم. یاد بیاریم آن زمانی كه ما را در چاله قبر تک و تنها رها می كنند و می روند. كی به درد ما می خورد؟ «الهی و ربی من لی غیرك»[6] غیر از خدا، غیر از اولیاء خدا، كی به درد ما می خورد؟ جز خدا و اولیاء خدا هر كس و هر چیزی هست، ما از آنها جدا می شویم. همان پدری كه یک عمر در این خانه خون دل خورده زحمت كشیده، همان مادری كه شصت سال هفتاد سال واقعاً خون جگر خورده برای بچه هایش كار كرده است، اما وقتی كه نفسش بند آمد همان دختر می ترسد که در خانه او را نگه دارد.
قدردانی عمرهای باقی مانده
ما مثل یک شمعی می مانیم كه در شرف آب شدن و خاموش شدن هستیم. این شمع دارد تمام می شود. اگر با این شمع یک چراغ دیگری برای آن عالم روشن كردی، كردی. نكردی در ظلمات و تاریكی می مانی. از روزی كه ما به دنیا آمدیم با سرعت به طرف آخرت و مرگ می رویم. آخرت و مرگ هم به طرف ما می آید چه قدر زود به هم می رسیم. عن قریب است كه از ما اثری باقی نباشد. بیاییم به فكر آخرت باشیم. زاد و توشه تهیه كنیم.